De drijfveren van jouw gedrag
Gedragsverandering lukt niet, wanneer je alleen het gedrag zelf aanpakt. Denk maar eens terug aan al die momenten, dat je hebt geprobeerd om minder koffie drinken, vaker naar yoga te gaan, meer fruit te eten, naar de sportschool te gaan om fysiek sterker te worden, meer shuttles te rennen voor de explosiviteit, eerder te vertrekken om op tijd aan te komen.
Het lijkt zo simpel en soms houden we het ook echt wel een aantal weken vol. En dan ineens, vallen we weer terug in dat oude patroon. Lekker comfortabel onnadenkend lopen we weer over dat oude geitenpaadje de berg op. ‘Yoga? O nou ja, die film vanavond is wel heel gezellig. Banaan vergeten, och ja die ene keer. Nog even vijf minuten iets afronden dan vertrek ik echt.’ Herkenbaar? Natuurlijk het is namelijk enorm menselijk.
Gedrag kan je alleen maar veranderen op een diepere laag. Op de laag van het waarom, waartoe, waarvoor. Welke overtuiging ligt aan het gedrag ten grondslag. Wat zijn je drijfveren voor het gedrag. Heb je een doel voor ogen? Hoe zie jij jezelf? Voor wie doe je het? Wat is jouw dieper liggende motivatie. Topsporters bereiken resultaat, als de innerlijke drijfveren duidelijk zijn. Soms is zelfs een negatieve drijfveer de beste motivator; vluchten uit je omgeving, op zoek naar een ‘familie’, woede, bewijsdrang.
Ik hoor vaker de vraag of je deze sporter wel mentaal moet begeleiden? Verliest hij dan niet zijn kracht en motivatie? Natuurlijk niet. Door de juiste begeleiding raakt die sporter niet zijn kracht kwijt. Hij krijgt de mogelijkheid om te kiezen of hij dat gedrag wel of niet wil, op dat moment. Omdat het wel of niet effectief is, in die situatie.
Om mijzelf als voorbeeld te nemen. De motivatie in mijn leven is altijd geweest om aandacht te krijgen van mijn vader. Een vader die, als zoveel vaders van mijn generatie, keihard werkte voor het gezin en dus weinig tijd had. Dankzij deze motivatie heb ik bergen kunnen verzetten en zijn veel dromen uitgekomen. En dankzij deze motivatie ga ik door zonder te stoppen, dwars door alle tegenslagen heen. Ben ik die stoere, sterke, dappere dochter.
Als geen ander kan ik door bikkelen en het gevecht aan gaan, zonder angst. Ideaal tijdens het zeilen van Europa naar Australië. En tegelijkertijd ga ik te lang door en gebruik mijn lichaam zo intensief dat het opraakt en ik instort. Niet handig als je met twee man, drie weken, alleen bent met de zee. Dus wat ik heb moeten leren is, om naast het keiharde bikkelen, op tijd mijn rust te nemen. Rust om goed te eten, goed te slapen en te ontspannen. Dan kan ik nog steeds die bergen verzetten, maar nu zonder mijn lichaam op te gebruiken. Dan ben ik nog steeds die stoere, sterke, dappere, maar nu ook wijze dochter.
Pas als wij de drijfveren van ons gedrag kennen en weten waar het vandaan komt, leren we om er bewust mee om te gaan en het op de juiste manier in te zetten. En misschien zelfs te veranderen omdat dat nu beter voor ons is.
